Select Sloka text in Devanagari, Telugu, Kannada, Gujarati, or English

भगवद्गीत
सप्तमोऽध्यायः
विज्ञानयोगः

श्री भगवानुवाच

मय्यासक्त मनाः पार्थ योगं युञ्जन्मदाश्रयः।
असंशयं समग्रं मां यथा ज्ञास्यसि तत् शृणु॥1||

ज्ञानं ते अहं सविज्ञानं इदं वक्ष्याम्यशेषतः।
यत् ज्ञात्वा नेह भूयोऽन्यज्ञातव्यमवशिष्यते ||2||

मनुष्याणां सहस्रेषु कश्चिद्यतति सिद्धये |
यततामपि सिद्धानां कश्चिन्मां वेत्ति तत्त्वतः॥3||

भूमिरापोऽनलो वायुः खं मनोबुद्धिरेवच |
अहंकार इतीयं मे भिन्ना प्रकृतिरष्टधा ||4||

अपरेयमितस्त्वन्यां प्रकृतिं विद्धि मे पराम्।
जीवभूतं महाबाहो ययेदं धार्यते जगत् ||5||

एतद्योनीनि भूतानि सर्वाणीत्युपधारय |
अहं कृत्स्नस्य जगतः प्रभवः प्रळयस्तथा ||6||

मत्तः परतरं नान्यत्किंचिदस्ति धनंजय |
मयि सर्वमिदं प्रोतं सूत्रे मणि गणाइव॥7||

रसोऽहमप्सु कौन्तेय प्रभास्मि शशि सूर्ययोः।
प्रणवः सर्व वेदेषु शब्दः खे पौरुषं नृषु॥8||

पुण्यो गन्धः पृथिव्यां च तेजशास्मि विभावसौ |
जीवनं सर्वभूतेषु तपश्चास्मि तपस्विषु॥9||

बीजं मां सर्वभूतानां विद्धि पार्थ सनातनम्।
बुद्धिर्बुद्धि मतामस्मि तेजस्तेजस्विनामहम् ||10||

बलं बलवतां चाहं कामरागविवर्जितम्।
धर्नाविरुद्धो भूतेषु कामोऽस्मि भरतर्षभ ||11||

ये चैव सात्विका भावा राजसा स्तामसाश्चये |
मत्त एवेति तान्विद्धि न त्वहं तेषु ते मयि ||12||

त्रिभिर्गुणमयैर्भावैभिः सर्वमिदं जगत् |
मोहितं नाभिजानाति मामेभ्यः परमव्ययम् ||13||

दैवी ह्येषागुणमयी मम माय दुरत्यया |
मामेव ये प्रपद्यन्ते मयामेतां तरन्ति ते ||14||

न मां दुष्कृतिनो मूढाः प्रपद्यन्ते नराधमाः।
माययाऽपहृत ज्ञाना असुरं भावमाश्रिताः ||15||

चतुर्विधा भजन्ते मां जनाः सुकृतिनोऽर्जुन |
आर्तो जिज्ञासुरर्थारी ज्ञानी च भरतर्षभ ||16||

तेषां ज्ञानी नित्ययुक्त एकभक्तिर्विशिष्यते |
प्रियो हि ज्ञानिनोऽत्यर्थमहं स च मम प्रियः ||17||

उदाराः सर्व एवैते ज्ञानीत्वात्मैव मे मतम् |
आस्थितः स हियुक्तात्मा मामेवानुत्तमां गतिम् ||18||

बहूनां जन्मनामन्ते ज्ञानवान्मां प्रपद्यते |
वासुदेवः सर्वमिति स महात्मा दुर्लभः ||19||

कामैस्तॆस्तॆर्हृतज्ञानाः प्रपद्यन्तेऽन्यदेवताः |
तं तं नियमास्थाय प्रकृत्या नियतास्स्वया ||20||

यो यो यां यां तनुं भक्तः श्रद्धयार्चितुमिच्छति |
तस्य तस्यचलां श्रद्धां तामेव विदधाम्यहम् ||21||

स तया श्रद्धया युक्तः तस्याराधन मीहते |
लभते च ततः कामान् मयैव विहितान् हि तान् ||22||

अन्तवत्तु फलं तेषां तद्भवत्यल्पमेधसाम् |
देवान् देवयजो यान्ति मद्भक्ता यान्ति मामपि ||23||

अव्यक्तं व्यक्ति मापन्नं मन्यन्ते मामबुद्धयः |
परं भावमजानन्तो ममाव्ययमनुत्तमम् ||24||

नाहं प्रकाशः सर्वस्य योगमायासमावृतः |
मूढोऽयं नाभिजानाति लोको मामजमव्ययम् ||25||

वेदाहं समतीतानि वर्तमानानि चार्जुन |
भविष्याणि च भूतानि मां तु वेद न कश्चन ||26||

इच्छाद्वेषसमुत्थेन द्वन्द्वमोहेन भारत |
सर्वभूतानि सम्मोहं सर्गे यान्ति परंतप ||27||

येषाम् त्वन्तगतं पापं जनानां पुण्यकर्मणाम् |
ते द्वन्द्व मोहनिर्मुक्ता भजन्ते मां दृढव्रताः ||28||

जरामरण मोक्षाय ममाश्रित्य यतन्ति ये।
ते ब्रह्म तद्विदुः कृत्स्नमध्यात्मं कर्म चाखिलम् ||29||

साधिभूताधिदैवं मां साधियज्ञं च ये विदुः |
प्रयाणकालेऽपि च मां ते विदुर्युक्तचेतसः ||30||

इति श्रीमद्भगवद्गीतासूपनिषत्सु ब्रह्मविद्यायां योगशास्त्रे
श्रीकृष्णार्जुन संवादे विज्ञानयोगो नाम
सप्तमोऽध्यायः ||

|| om tat sat ||